Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΑΣ....ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΕΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ

~TRUTH~: Το κόλπο του έχει γίνει πλέον γνωστό...Διαλύει σιγά σιγά την Ελλάδα, καθε φορά που πρέπει να επιβάλλει νέα μέτρα σκληροτερα, δινει την ψευδαίσθηση ότι περνει το χρισμα απο τον λαό...











Το παζάρι συνεχίζεται αλλά με την Ελλάδα απούσα, ή τουλάχιστον φιμωμένη. Αυτό είναι το σκηνικό που έχει στηθεί μετά το Γιουρογκρούπ που δεν ήταν τόσο θετικό όσο θα ήθελαν στην κυβέρνηση. Περίμεναν ανακοινώσεις για την ενίσχυση του Μηχανισμού Στήριξης και για την επιμήκυνση αλλά αυτές δεν ήρθαν ποτέ. Μάλιστα, σε δηλώσεις που έκανε ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι οι υπουργοί απέρριψαν την πρόταση ενίσχυσης του ευρωπαϊκού ταμείου με 750 δισ. ευρώ. Οι εξελίξεις τρέχουν και το παρασκήνιο στην Ευρώπη είναι μεγάλο. Ωστόσο, αυτό που φαίνεται να κλειδώνει για την Ελλάδα είναι η επιμήκυνση όποτε κι αν αυτή ανακοινωθεί. Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ασκούνται πιέσεις από την Αθήνα στις Βρυξέλλες να ανακοινωθεί μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου. Γιατί αυτή η πρεμούρα; Διότι, όπως σας έχουμε γράψει και παλαιότερα, μέχρι τις αρχές Μαρτίου η κυβέρνηση έχει περιθώριο να προκηρύξει πρόωρες εκλογές στις αρχές Απριλίου ώστε να προλάβει το 18μηνο από τις προηγούμενες και τις κάλπες με λίστα. Το σενάριο που προκρίνεται είναι να εμφανιστεί η επιμήκυνση στον κόσμο ως σανίδα σωτηρίας. Να τονιστούν τα πλεονεκτήματα, όπως ότι δεν θα αναγκαστούμε να πληρώσουμε 60-70 δις το 2013 που θα λήξει το Μνημόνιο. Επίσης, ως μεγάλη επιτυχία θα βαφτιστεί η μείωση του επιτοκίου στο μισό, γύρω στο 2,5% αλλά με χρόνο αποπληρωμής τα 20-25 χρόνια.
Η κυβέρνηση θα μιλήσει για διέξοδο από την κρίση, για αποφυγή της χρεοκοπίας και θα παρουσιάσει ένα θεωρητικό σχέδιο ανάπτυξης της οικονομίας. Φυσικά όλα αυτά θα επιχειρήσει ο πρωθυπουργός να τα παρουσιάσει ως διαπραγματευτική επιτυχία.
Μ’ αυτά θα πάει στις εκλογές και με τα διλήμματα που ξέρει να βάζει. Δεν θα έχει πει όμως τα σημαντικότερα:

1. Ότι μετά τις εκλογές έρχεται νέος εφιάλτης. Ότι η επιμήκυνση σημαίνει αυτόματα νέο Μνημόνιο, πιο σκληρό και πιο μακροχρόνιο.
2. Ότι τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν από την Ελλάδα θα πρέπει να είναι τόσο σκληρά όσο διατάσσει η τρόϊκα.
3. Ότι η ενίσχυση του μηχανισμού στήριξης συνεπάγεται ταυτόχρονα και την αλλαγή της συνθήκης της Λισαβόνας και την υιοθέτηση ποινολογίου για τις «απροσάρμοστες» χώρες.
4. Ότι ο δανειστής θα κάνει ότι θέλει στην Ελλάδα και δε θα μπορεί και κανείς να πει τίποτε. Και όχι μόνο σε οικονομικά θέματα αλλά και σε φακέλους εθνικής σημασίας και κυριαρχίας.

Υπάρχει φυσικά και το αισιόδοξο σενάριο του ευρω-ομολόγου το οποίο θα δώσει ανάσα στους δανειζόμενους. Θα είναι όμως ένα ακόμη μέτρο το οποίο θα πρέπει να ακολουθείται από συγκεκριμένες δεσμεύσεις, δηλαδή νέα μέτρα.
Γι’ αυτό και ο Γ. Παπακωνσταντίνου έκανε σήμερα δηλώσεις περί εξόδου της χώρας στις αγορές και για έκδοση του ομολόγου διασποράς. Με την επιμήκυνση ουσιαστικά δε θα υπάρχει λόγος να είναι ψηλά τα spreads, επομένως θα μπορεί ξανά να δανειστεί φθηνά η Ελλάδα.
Το συμπέρασμα είναι ότι εδώ που έφτασε η χώρα, με όποιον κι είναι υπεύθυνος γι’ αυτό, το σενάριο είναι ένα και μοναδικό: Θα είμαστε ενοικιαστές στη χώρα μας αφού ο δανειστής θα κάνει κουμάντο για πολλά – πολλά χρόνια.


ΠΗΓΗ