~TRUTH~: Μια εξαιρετική ανάλυση πάνω στην δημιουργία και τους σκοπούς δημιουργίας του Χριστιανικού δογματος, και ο ζημιά που έκανε στον Ελληνισμό....Του Γ. Θ. Χατζηθεοδώρου Δόκτορ, πτυχιούχος μηχανικός, υφηγητής Πολυτεχνείου στο Ααχεν Γερμανίας,
Η σατανικότερη επινόηση των «-ισμων», Χριστιανισμός, Καπιταλισμός, Σοσιαλισμός, Κομμουνισμός κ.α. είναι ο δήθεν διάλογος στα κοινοβούλια, δηλαδή η «ακατάπαυτη φλυαρία των βαθυστόχαστων προδοτών» που στόχο έχει την συσκότιση και εξαπάτηση των λαών, ώστε να πιστέψουν ότι οι «ταγοί» τους καταβάλλουν προσπάθειες για να δοθούν λύσεις στα προβλήματά του οικονομικού, πνευματικού, πολίτικου και θρησκευτικού τομέα, στο όνομα δήθεν του καινούργιου, του προοδευτικού και ριζοσπαστικού, δηλαδή στο όνομα αυτού που έφτιαξε στην Ελλάδα τα πολιτικά τετράποδα και τα κρεβατωμένα ερπετά, που τρέφονται από τις σάρκες της ίδιας τους της χώρας, που βασανιστικά καταστρέφουν.
Η ιδεολογική βάση των σύγχρονων εμβρυογενών καπιταλο-μαρξιστικών εξουσιαστικών κοινωνιών είναι το ψεύδος της πολιτικής και κοινωνικο-οικονομικής ισότητας. Από λυσσώδη κακία και υπό μορφών μεσαίωνα, καπιταλισμού, μαρξισμού, σοσιαλισμού, ο Εβραιο-χριστιανισμός είναι αυτός που στοίχισε σε όλη την ανθρωπότητα εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρούς και την κατάντησε ψυχικά άρρωστη.
Οι ως άνω μορφές παριστάνουν τους δήθεν εχθρούς μεταξύ τους (με το κόλπο της ψευδ-αντιπαλότητας) και η μια μορφή τα ρίχνει στην άλλη, ώστε ο φταίχτης να είναι άπιαστος. Δολιότητα, υποκρισία και καπήλευση της ελληνικής αρχαιότητας εκεί που συμφέρει είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του.
Ο χώρος του Συμβόλου του Παγκοσμίου Πολιτισμού, της Ακρόπολης των Αθηνών, κατακτημένος, κατασκαμμένος και λεηλατημένος από τον Εβραιο-χριστιανισμό, είναι ακόμη οριοθετημένος από δυο
μόνιμα συμβολικά "κιγκλιδώματα περιφράξεις", των οδών Αποστόλου Παύλου και Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Ουδείς μπορεί ν’ ανέβη στον Πολιτισμό, εάν δεν περάσει πρώτα από τα δυο φυλάκια των κατακτητών. Ήρθαν τα αγρία με ασιατική αμφίεση, με ανατολίτικη χλιδή και με βαρβαρική αλαζονεία και εδίωξαν τα ημέρα και «μαλώνουν σε ξένον αχυρώνα», εν μέσω ενός άλαλου χώρου θλιβερών θυμάτων του θρησκευτικού Κρετινισμού, της ιστορικής ασυνειδησίας, του πνευματικού λήθαργου και του εθνικού κώματος (11).
Στο «Illustrated Sunday Herald» της 08.02.1920 γράφει ο μετέπειτα Βρετανός Πρωθυπουργός κ. Winston Churchill (8, 9) :
«Θα έμοιαζε σχεδόν σαν το Ευαγγέλιο του Χριστού και το Ευαγγέλιο του Αντίχριστου να σχεδιάστηκαν για να κατάγονται από τον ίδιο λαό κι ότι αυτό το μυστηριώδες γένος έχει εκλεγεί για τις μέγιστες εκδηλώσεις εξίσου του θειικού και του διαβολικού! Από τις ήμερες του ‘Σπαρτάκου’, έως εκείνες του Karl Marx και μέχρι τον Trotsky, αυτή η Παγκόσμια Συνωμοσία για την έκπτωση του πολιτισμού συνεχίζει να αναπτύσσεται σταθερά. Έχει υπάρξει η κυριότερη πηγή κάθε ανατρεπτικού κινήματος στη διάρκεια του 19ου μ.Χ. αιώνα και τώρα αυτή η ιδιόμορφη ομάδα προσωπικοτήτων από τον υπόκοσμο των μεγαλουπόλεων Αμερικής και Ευρώπης έχουν γραπώσει το Ρωσικό λαό από τα μαλλιά και πρακτικά έχουν καταστεί οι αδιαφιλονίκητοι ηγέτες αυτής της γιγαντιαίας αυτοκρατορίας. Δεν είναι ανάγκη να υπερβάλλουμε για τον ρολό που απήχθηκε για τη δημιουργία του κινήματος των Μπολσεβίκων και της Οκτωβριανής Επανάστασης από αυτούς τους διεθνείς, και κατά κύριο λόγο, άθεους Εβραίους. Είναι σίγουρα πολύ σημαντικός. Ενδεχομένως να υποσκελίζει και όλους τους υπόλοιπους».
Οι Έλληνες σήμερα βυθιστήκαν σε μια πρωτοφανή και καταστροφική φτώχεια για ένα ανύπαρκτο χρέος. Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε ένα ποσοστό της τάξης του 60 % είναι ομολόγα, δηλαδή από τα 250 δισεκατομμύρια Ευρώ, τα 150 δισεκατομμύρια Ευρώ είναι ομολόγα, δηλαδή κερδοσκοπικά χαρτιά, και χρηματιστηριακές ευκαιρίες που έδωσε το ελληνικό κράτος σε επενδυτές για να κερδίσουν χρήματα, βασιζόμενοι στις δικές τους δανειακές ανάγκες. Τα ομολόγα αυτά δεν έχουν καμία ιδιότητα συμβατικών μετοχών, γιατί ο επενδυτής δεν έχει κανένα νομικό δικαίωμα απέναντι στο Ελληνικό κράτος που τα εξέδωσε. Αυτοί που έπαιξαν με τα κρατικά ελληνικά ομολόγα μπορεί να κερδίσουν αλλά και να χάσουν.
Δεν χρειάζεται συνεπώς να πληρωθούν τα ομολόγα αυτά με ορούς δανείων, δηλαδή υποθηκεύοντας την δημόσια περιουσία. Κι όμως κάτι τέτοιο εκβιάζεται να κάνει η νυν Κυβέρνηση, διότι την έφεραν οι διεθνείς τοκογλύφοι σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας ή διότι παίζει ένα προδοτικό παιχνίδι και συνεργάζεται με τους τοκογλύφους σε βάρος της πατρίδας, σ’ ένα ασυγχώρητο ολίσθημα με απρόβλεπτες εξελίξεις... Έτσι κι αλλιώς η «συγκυβέρνηση» με το ΔΝΤ αποτελεί ατόπημα που σηκώνει «εκτελεστικό απόσπασμα»....
Το ΔΝΤ είναι ένας λογιστικός «μετατροπέας», δηλαδή μετατρέπει τα ακίνδυνα χρέη του ελληνικού κράτους απέναντι σε ιδιώτες, σε επικίνδυνα χρέη απέναντι σε κράτη και λαούς αναγκάζοντας την χωρά μας να «δανείζεται» από τους λαούς υποθηκεύοντας την δημόσια περιουσία, για να ξεπληρώνει τους κερδοσκόπους και τοκογλύφους τύπου «Sorros». ΟΠΟΙΑ ΑΘΛΙΟΤΗΣ !!!
Η έκρηξη του ελληνικού λόγου και της σκέψης, που συνέβη στα μέσα της πρώτης χιλιετίας π.Χ. ανέδειξε γίγαντες του πνεύματος που, με την δυναμική του λόγου και της σκέψης καθιέρωσαν στον χώρο της Μεσογείου σαν μοναδική την Ελληνική πραγματικότητα.
Πάνω στον άξονα αυτό, η ανθρωπότητα έμελλε να στήριξη την πνευματική της ανάπτυξη, με αποδέκτη και εκφραστή των ανθρώπων που έχουν μυαλό και όχι άχυρο στο κεφάλι τους. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα μεγάλα έργα λογού τέχνης και αρχιτεκτονικής αλλά και όλων των άλλων επιστήμων, είναι απόρροια της δυναμικής, που πρόεκυψε από την εφαρμογή των αρχών των αρχαιοελληνικών γιγάντων του πνεύματος.
Η προβολή των πάγιων αρχών και αξιών της ζωής, πιο περά ακόμη και από το καλό και το κακό, αναγάγουν την δράση στον υπέρτατο δρόμο που οδηγεί το νου του ανθρώπου στην πλήρη απελευθέρωση από το σκότος.
Ο λόγος των Ελλήνων κυριάρχησε σ’ όλη την περιοχή πέριξ της Μεσογείου και και αποτελούσε πάντα το προοίμιο για κάθε δράση. Μέχρι τα χρόνια της κοσμοκρατορίας των Ρωμαίων, το Ελληνικό πνεύμα κατείχε τα σκήπτρα στην πορεία της τότε ανθρωπότητας, ο δε ελληνικός αποικισμός πέριξ και πέραν της Μεσογείου ήταν πρώτα πολιτισμικός και μετά οτιδήποτε άλλο.
Κάποια στιγμή όμως η τότε γνωστή ανθρωπότητα αλλάζει πορεία και γίνεται εχθρική κατά της Ελληνικής προοπτικής. Κυρίαρχο λόγο στην αλλαγή πορείας έπαιξαν πρώτα η περιορισμένης επιρροής στους άλλους λαούς ιουδαϊκή θρησκεία, η οποία με την θεοκρατική θεώρηση της σχέσης θεού και ανθρώπου γίνεται γεννήτορας του Χριστιανισμού και Ισλαμισμού και μάλιστα την εποχή που οι Ρωμαίοι προσπαθούσαν να επιβάλουν πλήρη εξουσία σε όλη την Μεσόγειο, μετά την ίδρυση του ανατολικού κράτους τους. Η ανάδειξη των αυτοκρατόρων της Ρωμαϊκής εξουσίας σε «ισόθεους» εξυπηρετούσε πλήρως την αλλαγή και μεταβολή της νέας θρησκείας σε πλήρως εξουσιαστική.
Οι δυο νέες θρησκείες, πρώτα ο Χριστιανισμός και λίγο αργότερα ο Ισλαμισμός με την δια της βίας επιτευχθείσα ανάπτυξη τους εξυπηρέτησαν και έλυσαν με τον καλύτερο τρόπο γι’ αυτές τα προβλήματα έλεγχου των λαών της Ρωμαϊκής εξουσίας με επιβολή της υλικής και πνευματικής φτώχειας στους λαούς αυτούς.
Οι αμαθείς και φτωχοί υπάκουοι της Ρωμαϊκής εξουσίας έδωσαν κάποιο νόημα στην ζωή τους, με τις δυο αυτές νέες θρησκείες. Ο κόσμος πέριξ της Μεσογείου που βρίσκονταν κάτω από τον πνευματικό και πολιτιστικό έλεγχο της «ελευθερωμένης ελληνικής φιλοσοφίας» έπρεπε με την επιβολή της Λατινικής σαν επίσημης γλωσσάς και την αλλαγή της λειτουργίας της σκέψης και την καταστροφή του ελληνικού πολιτισμού να αποξενωθεί από κάθε τι που είχε ελληνική προέλευση, δηλαδή έπρεπε να αφελληνιστεί.
Στο όνομα του Ιουδαίου «Χριστού», παίχτηκαν τα μεγαλύτερα δραματικά παιχνίδια των Ιουδαίων για τον έλεγχο των λαών πέριξ της Μεσογείου μέσω της Ρωμαϊκής εξουσίας. Ο ρωμαίος πολίτης και εβραίος στην καταγωγή Γαμαλιήλ Σαούλ κατάφερε κατ’ εντολή του μωσαϊκού ιερατείου να εμφάνιση την προσπάθεια και την διδασκαλία των κατατρεγμένων της Ιουδαίας, σαν μια νέα κοσμοθεωρία, η οποία δήθεν θα έσωζε τον κόσμο.
Το θρησκευτικό κίνημα της εποχής εκείνης όπως και το πολιτικό κίνημα της εποχής μας, ξεκίνησε και υπέθαλψε όπως και σήμερα η άρχουσα τάξη. Ο στόχος του μωσαϊκού ιερατείου και κατ’ επέκταση του ρωμαϊκού κατεστημένου, ήταν η καθυπόταξη των Ελλήνων. Η έννοια του ορθού λογού και του ορθολογισμού έπρεπε να υποχωρήσουν μπρος στην νέα δυναμική ενός δόγματος που ονομάστηκε ΟΡΘΟ (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ !), για να δείξει, ότι ήταν η μετεξέλιξη της παλαιάς κατάστασης, ενώ αυτή είναι μια φθηνή δογματική.
Μέχρι σήμερα παραμένει η έτσι ονομασθείσα Ορθόδοξη Εκκλησία ακλόνητη στο δόγμα της και θυσιάζει στο βωμό της εξουσίας της κάθε προσπάθεια προσέγγισης προς την ελληνική φιλοσοφική θεώρηση. Η επιβολή του δόγματος, στερεί από τις Ιδέες την δυνατότητα να ανθίσουν και να καρπίσουν ελεύθερα.
Ο εβραϊκός πολιτισμός που είναι εντελώς αντίθετος με τον αρχαιοελληνικό, μέσα από την χριστιανική του μετάλλαξη, πέρασε δυστυχώς ως το μυελό των οστών και στην διπλή σπείρα του DNA όλων σχεδόν των Νεοελλήνων. Οι Εβραίοι, λόγω του ληστρικού παρελθόντος τους ως Βεδουίνοι της ερήμου και αργότερα, ως έμποροι και τοκογλύφοι σε όλο τον κόσμο επέβαλαν την αρχή της πολίτικης και κοινωνικοοικονομικής ισότητας, σαν ιδεολογική βάση των σύγχρονων εβραιογενών αστο-καπιταλο-μαρξιστικών εξουσιαστικών κοινωνιών.
Οι Ταγοί της Ορθόδοξης Εκκλησιάς μέχρι σήμερα παρέμειναν από δογματικό φανατισμό, πνευματικά ανίκανοι να κατανοήσουν τον θησαυρό που είχαν στο σπίτι τους και παραμένουν μέχρι τις ήμερες μας αγνώμονες, αποστρεφόμενοι τους Έλληνες, χωρίς να σταματούν να τους κατηγορούν χυδαία και παράλογα ως ειδωλολάτρες και ως αντίχριστους. Ψεύδονται όταν ισχυρίζονται ότι διέσωσαν την αρχαία ελληνική γραμματεία και την ελληνική γλωσσά. Πολλά από αυτά που σωθήκαν από την ελληνική γραμματεία, σωθήκαν λογά της άγνοιας τους και χάριν των Αράβων.
Όσο για την ελληνική γλωσσά, η αξία του ελληνικού λογού έγκειται στο ότι δεν σταμάτησε ποτέ αυτός να γίνεται η γενεσιουργός δύναμη που βοηθούσε τις επιστήμες και τα γράμματα να αναπτυχτούν και εκτός της ανατολικο-ρωμαϊκής επικράτειας, και οπουδήποτε μιλούσαν την ελληνική γλώσσα.
Η Εκκλησία αυτή υποταγμένη στην μοίρα της, μετά τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, συνδιαλέχθηκε πολύ γρήγορα μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης, με τους νέους Οθωμανούς ηγέτες. Την ενδιέφερε μόνο να σώσει τα προνόμια και την εξουσία της στους εναπομείναντες χριστιανούς, πειθαρχώντας και συνεργαζόμενη με τον κρατικό Οθωμανικό μηχανισμό. Από τι όμως αποτελούνταν στην πρώτη φάση ο κρατικός Οθωμανικός μηχανισμός;
Οι Σελτζούκοι που προσεταιρίστηκαν όλο το προλεταριάτο της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας των 10 περίπου εκατομμυρίων κατοίκων δεν ξεπερνούσαν τις 300.000.
Ο χρονικογράφος Φραντζής (1, 7) μας πληροφορεί, ότι οι πολιορκητές της Κωνσταντινούπολης ήταν 258.000 από τους οποίους ήταν μόνο 70.000 Τούρκοι, 147.000 Έλληνες και 41.000 ζητιάνοι, έμποροι και ληστές.
Τι σήμαινε λοιπόν Τούρκος την περίοδο εκείνη;
Οι περισσότεροι μη τουρκογενείς λαοί της τότε ανατολικο-ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μετατρέπονται σε Τούρκους λόγω αποδοχής του Ισλαμισμού σαν θρησκεία τους. Έτσι και σε πολλές περιοχές της κυρίως Ελλάδος, εμφανίζονται πληθυσμοί μουσουλμανικοί και δημιουργούνται «Τούρκοι», ενώ δεν είναι. Σήμερα το καθαρό τουρκικό στοιχειό στην Τουρκία αντιπροσωπεύει ποσοστό κάτω του 20 % του συνολικού πληθυσμού των 65 περίπου εκατομμυρίων κατοίκων. Στο αχανές τουρκικό κράτος των 779.454 τ.χμ. συνενώνονται με την στρατιωτική βία 48 εθνότητες, με ξεχωριστή γλωσσική και θρησκευτική ιδιομορφία. Μόνο το ελληνικό στοιχειό, που εκτουρκίσθηκε και εξισλαμίστηκε δια της βίας και εγκληματικά εγκαταλείφτηκε από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ξεπερνά τα 20 εκατομμύρια ανθρώπους.
Αυτός ο πληθυσμός παραμένει στην Μικρά Ασία και μετά το 1922 (10). Ναι μεν ο πληθυσμός αυτός σκόπιμα και εγκληματικά εγκαταλείφτηκε από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, οι μέχρι σήμερα ανιστόρητοι και ανίκανοι Έλληνες πολιτικοί «ηγέτες» δεν αξιοποίησαν το ισχυρότατο αυτό πληθυσμιακό στοιχειό προς όφελος της Ελλάδος. Το ίδιο έγκλημα γίνεται και με τους Έλληνες-Μακεδόνες του κρατιδίου των Σκοπιών, οι όποιοι αποτελούν σήμερα το 65 % του πληθυσμού της περιοχής.
Μέσα στο χωνευτήρι του χριστιανικού ανατολικο-ρωμαϊκού κράτους οι Έλληνες αποτέλεσαν την μαγιά των πολιτών του και αργότερα την μαγιά των πολιτών του Οθωμανικού κράτους. Η έτσι ονομασθείσα ορθόδοξη Εκκλησία δεν διαμαρτύρονταν στην Οθωμανική εξουσία ουτε για τον βίαιο εξισλαμισμό του ποιμνίου της, ουτε και για τις περιπτώσεις κακομεταχείρισης ατόμων της κοινότητάς της. Ουτε έδειχνε να αντιπροσωπεύει το ποίμνιο της απέναντι στις Οθωμανικές αρχές.
Αυτό που κυριαρχούσε και κυριαρχεί ακόμη ήταν και είναι η εξυπηρέτηση των δικών της συντεχνιακών συμφερόντων.
Ουδέποτε λειτούργησαν οι ηγέτες της ορθόδοξης εκκλησιάς ως εθνάρχες του προδομένου απ’ αυτούς Ελληνικού λαού. Η ονομασία «Ρωμιός» κάλυπτε όλους τους χριστιανούς της «Ρούμελης», ονομασία που έδωσαν οι Τούρκοι, για το μέρος του κράτους τους που εκτείνονταν στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, ενώ το τμήμα της Ασιατικής Ηπείρου το ονόμαζαν «Ανατολία».
Η ονομασία «Ρωμιός» εξυπηρετούσε τα μέγιστα το αρχαιότερο τουρκικό Ίδρυμα, δηλαδή το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, διότι αυτό άπλωνε την εγκληματική εξουσία του και τα βρώμικα εισπρακτικά του χέρια και σε λαούς εκτός των Ελλήνων. Μετά την υποδούλωση στους Οθωμανούς όσοι άλλαζαν θρησκεία και γίνονταν μουσουλμάνοι, ονομάζονταν αμέσως Τούρκοι. Το έθνος ταυτίζονταν με την θρησκεία και την εκκλησία που υπηρετούσε. Πολλοί άνθρωποι με γένος ελληνικό χάθηκαν και αφομοιώθηκαν σ’ ένα πολιτισμό κατώτερο, διότι δεν είχαν διέξοδο διαφυγής.
Αναγκαστήκαν να υπηρετήσουν μια από τις μεγαλύτερες οπισθοδρομήσεις της ανθρωπότητας, αφού από τη συνεχή άνοιξη της σκέψης στην αρχαιότητα, πέρασαν στο χριστιανικό φθινόπωρο του ανατολικο-ρωμαϊκού κράτους και μετά στον αιώνιο χειμώνα του Οθωμανισμού υπό χριστιανική καθοδήγηση.
Ο Ισλαμισμός, γέννημα και θρέμμα και αυτός της παλαιάς διαθήκης των Εβραίων, αν και πρωτοεμφανίζεται 6 αιώνες μετά την γέννηση του Χριστιανισμού, καταφέρνει να επηρεάσει την σκέψη εκατομμυρίων ανθρώπων στην ανατολή και στα Τουρανικά φύλα που έφτασαν από τα βάθη της Ασίας στην Μικρά Ασία.
Εδω τίθεται ένα σοβαρό ερώτημα !!!
Γιατί το ορθόδοξο ανατολικο-ρωμαϊκό κράτος δεν κατάφερε να κερδίσει ιδεολογικά και θρησκευτικά τα εκατομμύρια των Αράβων και τους νομάδες Τουρανούς, Τούρκους Σελτζούκους και Οθωμανούς που ήρθαν αργότερα από την Ασία;
Το χριστιανό ιερατείο είχε στην αρχή ένα και μόνο αποδέκτη, τους Έλληνες. Από την στιγμή που κατάφερε να εξουδετέρωση εγκληματικά κάθε αντίδραση των Ελλήνων, το σατανικό αυτό ιερατείο περιορίστηκε σε συντήρηση των κεκτημένων, καταδιώκοντας μόνο τις χριστιανικές αιρέσεις και κυρίως αυτές
που είχαν κάποια σπέρματα ελληνικής θεώρησης, εγκαταλείποντας όλους τους άλλους στον Ισλαμισμό. Ο απομονωτισμός των ορθοδόξων χριστιανών της ανατολής, έγινε από ένα και μοναδικό φόβο, μη τυχόν και ξυπνήσει το ελληνικό πνεύμα. Τον ίδιο φόβο καβαλάει μέσα της σήμερα και η ορθόδοξη εκκλησία της Ελλάδος. Μη τυχόν και ξυπνήσει το ελληνικό πνεύμα !!!
Γνωρίζουν οι απατεώνες και εγκληματίες ηγέτες της ορθόδοξης εκκλησιάς αυτής, ότι σε τέτοια περίπτωση, θα χάσουν χωρίς ίχνη οίκτου την ζωή τους.
Η μορφή του Διγενή Ακρίτα, του λαϊκού ηρώα, του Μονοφυσίτη που υπηρέτησε στα σύνορα, είναι μια μορφή κυνηγημένη από το ιερατείο της ορθοδοξίας και από τον κρατικό μηχανισμό της αυτοκρατορίας.
Η μετάγγιση ελληνικού αίματος προς το οθωμανικό τέρας με κάλυψη της Εβραιο-χριστιανικής θρησκείας, συνεχίζεται με το «παιδομάζωμα», με τον στρατό των Γενίτσαρων να γίνεται κράτος εν κράτει, με εγκατάλειψη της πατρογονικής γης από τους πανικόβλητους Έλληνας της υπαίθρου και την απώλεια της επαφής τους με την ιστορία και τον πολιτισμό τους.
Οι πρώην χριστιανοί που είχαν εξισλαμιστεί, μαζί με το Πατριαρχείο που δεν ήθελε να χάση τα προνόμια του, συντηρούσαν την οθωμανική εξουσία, ενώ η ελληνική συνείδηση είχε χαθεί απαλούς αυτούς τους καλοβολεμένους. Γι’ αυτούς ίσχυε όπως και για τους σημερινούς καλοβολεμένους: Για ποια Πατρίδα μιλάμε; Δεν υπήρχε Πατρίδα, παρά μόνο Εκκλησία.
Το εγκληματικό ιερατείο της Ορθοδοξίας φρόντιζε κατά τον καλύτερο τρόπο για την πλήρη ανωνυμοποίηση των πιστών του, που τους ήθελε χωρίς προσωπικότητα, έρμαια μιας μοιρολατρικής θεώρησης, που τους καθιστούσε ακίνδυνους τόσο για την θρησκευτική όσο και για την πολιτική εξουσία.
Ήρθε η εποχή όμως στην οποία οι ασθένειες του Οθωμανικού κράτους, η προκατάληψης της αμορφωσιάς, η έλλειψη παιδείας, το ιερατείο των ουλεμάδων, η οπισθοδρόμηση, η κακοπιστία κ.α. έγιναν η αιτία για τους Οθωμανούς ηγέτες του να φανούν αντάξιοι των περιστάσεων. Οι ξένοι συμβουλάτορες τους έκαναν τα πάντα για να μείνει το κράτος αυτό ένα πτώμα για τα μελλοντικά τους σχεδία στην περιοχή, με κύριο στόχο τα κοιτάσματα Υδρογονανθράκων (2) της μέσης ανατολής.
Ένα πολυεθνικό κράτος με ανάδειξη του διαφορετικού και με χαλαρή κεντρική κυβέρνηση που θα πραγμάτωνε μια πορεία ελεύθερης οικονομίας χωρίς εθνικές και θρησκευτικές διαμάχες θα είχε μια άλλη τύχη από αυτήν του κινήματος των Νεότουρκων και κατ’ επέκταση των Κεμαλιστών.
Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφερθεί, ότι όλα τα στελέχη της Επιτροπής των Νεότουρκων που είχαν την έδρα τους στην Θεσσαλονίκη ήταν Εβραίοι. Το τεκτονικό περιοδικό «Ακακία» του Οκτώβριου 1908 αποκαλύπτει ότι η ξένη Στοά «Μακεδονία» με έδρα την Θεσσαλονίκη, είχε ως διδάσκαλο τον Ιταλο-εβραίο Εμμανουήλ Καράσο, στην δικαιοδοσία του όποιου υπάγονταν τρεις ακόμη ξένες στοές, στους κόλπους των όποιων οι μετέπειτα υπαίτιοι του «Αρμενικού Ολοκαυτώματος» Ταλαατ και Ενβερ, βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να δημιουργήσουν την «Κίνηση Νεότουρκων» που τελούσε από τυπική άποψη υπό την προστασία της Ιταλικής Πρεσβείας Θεσσαλονίκης ενώ τα μελή της αποτελούνταν εξ’ ολόκληρου από Τουρκο-εβραίους.
Είναι γνωστό, ότι την 01.05.1909 οι Τούρκοι τέκτονες, προκειμένου να εξασφαλίσουν την εύνοια και την υποστήριξη των σιωνιστών, ανέδειξαν στο τεκτονικό αξίωμα του Μεγάλου Διδάσκαλου της Μεγάλης Στοάς της Τουρκιάς τον Μαχμούτ Ορφι Πασα, όργανο των εβραϊκών επιδιώξεων, το δε Ύπατο Συμβούλιο της Μεγάλης Στοάς της Τουρκιάς αποτελούσαν οι Δαυίδ Κοεν, Ραφαελο Ριτσι, Ισαάκ Μαρκιονε, Νικολα Φόρτε, Τζωρτζ Σουρσοκ και Ιακομπ Σουχαμι, όλοι τους εβραϊκής καταγωγής.
Μέσα από αυτούς τους κύκλους αναδέχθηκε αργότερα ο Κεμάλ Ατατουρκ. Και τα δυο κινήματα άνοιξαν καινούργιους τάφους και κατέστρεψαν την ευκαιρία στους λαούς του Οθωμανικού κράτους να αποκτήσουν επίγνωση ποιοι είναι, πια είναι η ιστορία τους, τι μερίδιο έχουν στο Οθωμανικό κράτος και τι πρέπει να προσδοκούν. Οι ψευδο-ιδεολόγοι των δυο ως άνω κινημάτων καθοδηγούμενοι από την Μασονία και τον Ιουδαϊσμό αλλά και από τους ξένους (κυρίως Γερμανούς !) συμβουλάτορες ανέλαβαν εργολαβικά να κατασκευάσουν ένα νέο έθνος, με έναν λαό, με κοινή πορεία, με κοινή γλωσσά, με κοινά ήθη και έθιμα, με κοινό πολιτισμό και πάντα κάτω από την προϋπόθεση μιας αδήριτης ανάγκης να εκφραστή προς τα έξω και να διεκδίκηση το μερίδιο του στο γίγνεσθαι της εποχής του.
Ο στρουθοκαμηλισμός των δυο ως ανά κινημάτων άνοιξε μια νέα και αθεράπευτη πληγή, που αδυσώπητη τρώει μέχρι τις ήμερες μας τις σάρκες των λαών της Μικρός Ασίας και τις δυνατότητες ανάπτυξης και προόδου τους (9). Τέτοια έθνη όμως δεν έχουν μεγάλα περιθώρια ζωής ! Λανθασμένα χωρίζονται οι πολίτες σε εθνότητες ανάλογα με την θρησκεία τους. Ο θρησκευτικός δογματισμός είναι η κύρια αίτια της οπισθοδρόμησης, αποκλεισμού και απομόνωσης μεγάλου αριθμού ανθρώπων από τις ρίζες του. Οι Τούρκοι π.χ. της Κρήτης, της Κύπρου, της Εύβοιας, των Γρεβενών, της Κοζάνης, της Θράκης, της Αλμωτιας κ.α., δεν ήταν βέβαια Τούρκοι, όπως μας έμαθαν να τους αποκαλούμε όλα τα χρόνια οι Ελληνο-χριστιανοί πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες του κρατιδίου της Ρωμιοσύνης.
Κρατίδιο της Ρωμιοσύνης από την μια και Ελληνισμός-Ελληνικότητα από την άλλη πλευρά είναι πράγματα όχι απλά διαφορετικά και άσχετα, αλλά και θανάσιμα εχθρικά μεταξύ τους.
Το κρατίδιο της Ρωμιοσύνης από το 1830 έως το 2011, δηλαδή μέσα σε 181 χρόνια «πέτυχε» αυτό που δεν πέτυχαν όλοι μαζί οι εχθροί του Ελληνισμού δια μέσου των χιλιετιών:
Ο Ελληνισμός ξεριζώθηκε οριστικά από τις προαιώνιες εστίες του στην Ιώνια, την Κωνσταντινούπολη, τον Πόντο, την Καππαδοκία, την Νότια Ρωσία, την Νότια Ιταλία, την Αίγυπτο, την Ανατολική Ρωμυλία, την Βόρεια Μακεδονία και όπου αλλού επεβίωνε αμυνόμενος με επιτυχία κατά των Ρωμαίων, Φράγκων,
Οθωμανών, Τούρκων, Αράβων, Σλάβων, Βουλγάρων και όλων των άλλων κάθε κατηγορίας και προέλευσης έχθρων του. Τον 19ον μ.Χ. αιώνα τον χαρακτηρίζει η βιομηχανική-επιστημονική έκρηξη και ταυτόχρονα η ενίσχυση του μελλοντικού κέντρου εξουσίας (ΗΠΑ) με μετανάστες, ενώ η Ευρώπη παραμένει πνευματικό και οικονομικό κέντρο.
Ο 20ος μ.Χ. αιώνας χαρακτηρίζεται από τους διεθνολόγους ως ο αιώνας των Εθνοτήτων που σημαδεύτηκε από τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, την διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με ταυτόχρονη συρρίκνωση του Ελληνισμού και την Οκτωβριανή επανάσταση, ενώ ο 21ος μ.Χ. αιώνας που έχει αρχίσει θα χαρακτηρισθεί ασφαλώς ως ο αιώνας των Μειονοτήτων. Αυτό το χαρακτηριστικό δρομολογείται από τον διεθνή πολιτικό Σιωνισμό (3) που βάλθηκε να μας στήσει την Νέα Τάξη Πραγμάτων και αναδεικνύεται ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση του λεγομένου υπαρκτού σοσιαλισμού, με ότι αυτή συνεπάγεται στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπου οι καταπιεσμένες εθνότητες ξεσηκώθηκαν και μειονότητες πληθυσμιακές ζητούν αυτονομία, αναγνώριση της εθνικής τους ταυτότητας, της γλωσσάς τους και των ιδιαιτεροτήτων τους, ακόμη δε σε πολλές περιπτώσεις αυτονομία ή ανεξαρτησία. Το ζήτημα αυτό παρουσιάζεται περισσότερο οξύ στα Βαλκάνια και στις δυο ακτές του Αρχιπελάγους του Αιγαίου, που από την αυγή ακόμη της ιστορίας είχαν ενιαίο και ιδιαίτερο πολιτισμό. Και αν στην Ελλάδα η καταστροφή του 1922 έφερνε μεν 1.500.000 Έλληνες Μικρασιάτικες προσφυγές χριστιανούς ορθόδοξους, με αντίστοιχη έξοδο 400.000 περίπου μουσουλμάνων και όχι αναγκαίως όλων Τουρκογενών όπως π.χ. οι Βαλααδες της Ηπείρου και της Μακεδονίας και οι έτσι και κακώς ονομαζόμενοι Τουρκοκρητες με αποτέλεσμα την δημιουργία ενός ομοιογενούς κατά 98 % πληθυσμού από Έλληνες της ορθόδοξου χριστιανικής θρησκείας. Η κατάσταση αυτή όμως μετατρέπεται ραγδαία με συνέχεια και συνέπεια στην μετανάστευση μουσουλμάνων από την Ασία (Πακιστάν) και την Αφρική (Αίγυπτο, Τηνυσια, Λιβύη, Σουδάν κ.α).
Χάρις στην «πολιτική» του Κρατιδίου της Ρωμιοσύνης, ο Ελληνισμός θα εξαλείφει σύντομα και από την Ήπειρο, Μακεδονία, Δυτική Θράκη, από τα νησιά του Ανατολικού Αρχιπελάγους του Αιγαίου, από την Κύπρο και την Κρήτη.
Το Κρατίδιο της Ρωμιοσύνης όπως έχει σήμερα, είναι ο πιο επικίνδυνος εχθρός και ο ολετήρας του Ελληνισμού και της Ελληνικότητας.
Αντί των μεταναστών από την Ασία και Αφρική θα ήταν προτιμότερη η εγκατάσταση στην χωρά μας Ελλήνων από την Μικρά Ασία που εξ ανάγκης εξισλαμίστηκαν ως π.χ. Λαζών (Laz) που ζουν στην ανατολική και στην δυτική Ανατολία και κατά μήκος των παραλιών του Πόντου από την Σινώπη έως την Ριψουντα και μιλούν τα ελληνο-ποντιακά, των Βαλααδων από το Μαντεχ της Άγκυρας, Νιγδη Καππαδοκίας και Κωνσταντινούπολης, των Ελλήνων μουσουλμάνων εκ Θεσσαλονίκης που δηλώνουν στην Τουρκιά ότι είναι (Rum), οι Πομάκοι της Ανατολικής Ρωμυλίας, οι Τουρκοκρητες της Αττάλειας κ.α.
Μια πολιτισμική και πολυθρησκευτική Ελλάδα με πολίτες Έλληνες το γένος, είναι προτιμότερη από μια πολιτισμική και πολυθρησκευτική Ελλάδα και με πολίτες μη Έλληνες το γένος, που θέλει να μας επιβάλει η Νέα Τάξη Πραγμάτων με τα ελληνίζοντα ορθόδοξα φερέφωνα της, που ασκούν σήμερα στην πατρίδα μας εξουσία.
Αυτό πρέπει να είναι το πρώτο σκέλος της αλλαγής πλεύσης παράλληλα με την έξοδο μας από την ευρωζώνη και Ε.Ε. εάν θέλουμε να επιζήσουμε ως Έλληνες.
Αποτελεί ψεύδος η άποψη ότι η Ελλάδα αποτελεί την κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού. Είναι γνωστό ότι τα περισσότερα κράτη της Ευρώπης χωρίς ιστορικό παρελθόν, για να έχουν μια συνοχή μεταξύ των υπηκόων τους, δανείζονται ή εφευρίσκουν μια δόξα από το μακρύνω παρελθόν των Ελλήνων. Ο Ελληνικός πολιτισμός δεν έχει καμία σχέση με τον δυτικό πολιτισμό, ουτε με τα συνονθυλεύματα του Ελληνο-χριστιανικού, Ελληνο-μουσουλμανικού και Ελληνο-ιουδαϊκού πολιτισμού. Η ανατολικο-ρωμαϊκή αυτοκρατορία ή η έτσι ονομασθείσα βυζαντινή αυτοκρατορία, δηλαδή ο εφιάλτης και ο εκτελεστής του Ελληνισμού, δεν αποτελεί συνεχεία του Ελληνισμού, διότι σε όλη την ιστορία της αυτοκρατορίας αυτής κάθε τι Ελληνικό ήταν συνώνυμο της αμαρτίας και της κατάρας.
Η ελληνική Οικουμενικότητα και ο Διεθνισμός-Κοσμοπολιτισμός της σύγχρονης Διεθνούς Εξουσίας του Πολίτικου Σιωνισμού αποτελούν όχι μόνο απλά διαφορετικά, αλλά και διαμετρικά αντίθετα και εχθρικά πράγματα. Ο Ελληνικός πολιτισμός ως ένας από τους αρχαιότερους, έχει περισσότερη συγγένεια με τον επίσης πολύ αρχαίο κινέζικο πολιτισμό απ’ ότι με τα αναφερθέντα θρησκο-πολιτισμικά κατασκευάσματα και τον δυτικό πολιτισμό.
Η ΗΠΑ ως ένα σιωνιστικο-κρατούμενο νέο κράτος χωρίς παρελθόν και με ιστορία περίπου 235 χρονών, είναι ένα «κράτος- υψικάμινος», όπου η πανσπερμία των λαών παρήγαγε μια νέα εθνότητα, ένα κράτος αδιέξοδων που στο όνομα της ελευθερίας επέβαλε στους πολίτες του τους πιο αυστηρούς περιορισμούς, ενώ στο όνομα της δημοκρατίας τους απομάκρυνε από την συμμέτοχη στα κοινά και από τα κέντρα λήψεως των αποφάσεων που ελέγχονται ολοκληρωτικά από τον διεθνή πολιτικό σιωνισμό.
Το κράτος αυτό των ΗΠΑ ανταποκρίνεται πλήρως στην Νέα Τάξη Πραγμάτων του διεθνούς πολίτικου σιωνισμού. Η μοιρολατρία των εβραιογεννων θρησκειών της εποχής μας και οι βαρβαρικές
και απολίτιστες πρακτικές των σιωνιστικοκρατουμενων και σιωνιστικο-κατευθυνόμενων Ευρωπαίων και Αμερικανών είναι οι καθοριστικοί παράγοντας αφελληνισμού των λαών της όντος και πέριξ της μεσογείου περιοχής. Το μέλλον των λαών αυτών καθορίζεται από τις μεταφυσικές παραδοξολογίες των Ιουδαίων,
Χριστιανών πάσης απόχρωσης και Μουσουλμάνων επίσης πάσης απόχρωσης. Η μοιρολατρική θεώρηση των εβραιογεννων θρησκειών είναι κανόνας ζωής που έντεχνα περνούν τα ιερατεία στους εκάστου λαούς και κυρίως στους λιγότερο μορφωμένους, παράγοντας μύθους και θρύλους για το τι πρόκειται να γένη.
Μια μερίδα ανθρώπων μιας χριστιανικής αίρεσης στις ΗΠΑ π.χ. περιμένει την καταστροφή του πλανήτη μας για την 21η Μαϊου 2011.
Με την ανάπτυξη του οράματος της παλιγγενεσίας, της ιδεολογίας ανασύνταξης του Ελληνικού έθνους, άρχισε να διαγράφεται και να λαμβάνει υπόσταση η ενότητα και η συνέχεια, μετά τις ατυχείς διακοπές της ανατολικο-ρωμαϊκής και οθωμανικής αυτοκρατορίας ως προϊόντα του Εβραιο-χριστιανισμού, μεταξύ της ελληνικής αρχαιότητας και του 1821. Οι Έλληνες της μητροπολιτικής Ελλάδος και του Αρχιπελάγους του Αιγαίου αφυπνίστηκαν από το όραμα του Διαφωτισμού, που ως φωτισμένα τέκνα του Ελληνικού πολιτισμού εγκαταλείποντας την Κωνσταντινούπολη έθεσαν σε κίνηση από την Ιταλία και Γάλλια, και προετοιμαστήκαν για να εκπληρώσουν το χρέος τους απέναντι στην ιστορία και τους προπάτορες τους. Οι «σκοτεινοί αιώνες» για τους Έλληνες της Ρωμαϊκής και Οθωμανικής αυτοκρατορίας υπήρξαν καρποί παντρέματος πρώτα των Ιουδαιο-χριστιανών με τους Ρωμαίους και μετά μάξη των Ιουδαιο-χριστιανών και Οθωμανών.
Ο δεύτερος γάμος φαίνεται ότι δεν ξεκίνησε καλά, διότι οι Ιουδαιο-χριστιανοί λανθασμένα θεωρούσαν ότι πολύ γρήγορα θα είχαν τον πρώτο λόγο διαβρώνοντας τον κρατικό μηχανισμό. Τα σχεδία τους τα χάλασε η επανάσταση του 1821. Όσες φόρες στην Ελληνική ιστορία οι Έλληνες υπερίσχυσαν των κατακτητών έγινε διότι ήταν ισχυρότεροι πνευματικά και υπεβληθήκαν με τον πολιτισμό τους. Στην Οθωμανική περίοδο το εβραιο-χριστιανικό ιερατείο ήταν εγκλωβισμένο στο δόγμα του, ο ελληνικός λαός ή ότι επέζησε από αυτόν ήταν χαμένος στην αμάθεια, στην μοιρολατρία και στις προλήψεις και αναγεννήθηκε από τις δραστηριότητες των ξενιτεμένων τέκνων της που έγιναν μπροστάρηδες στον αγώνα για μια νέα ελληνική παλιγγενεσία, ενώ το εβραιο-χριστιανικό ιερατείο συνέχιζε να συντάσσεται με τους πάτρωνες του Οθωμανούς. Παρ’ όλα αυτά η αρχαία Ελλάδα μετά από τόσους «σκοτεινούς αιώνες» διεκδικούσε την την θέση της στην σύγχρονοι ιστορία. Έπρεπε οι κάτοικοι της μητροπολιτικής Ελλάδος, του Αρχιπελάγους του Αιγαίου και της Μικράς Ασίας να αποκτήσουν επίγνωση της καταγωγής τους. Η αναζωογόνηση της προ- και μετα-σωκρατικής αρχαίας εποχής και η επάνοδος της γνώσης για το ένδοξο παρελθόν, έπρεπε να αντιπαλέψει την αγνωσία του Ελληνικού λαού για να εγκατάλειψη αυτός ανεπιστρεπτί τις απατηλές ελπίδες για την βασιλεία των ουρανών και όλα τα μεταφυσικά τερατουργήματα του εγκληματικού εβραιο-χριστιανικού ιερατείου. Δυστυχώς το εβραιο-χριστιανικό ιερατείο, με την διαπλοκή που δημιουργήθηκε μεταξύ των επίγονων των Τουρκο-κοτζαμπάσηδων, Τζωρμπασηδων, Κεχαγιάδων, Καλικαντζάρων, Μακρυμάλληδων και άλλων Τουρκόγυφτων και της Εκκλησιάς, αγκάλιασε το νέο έθνος και απέκτησε και πάλι τον πρώτο λόγο επί παντός επιστητού και έθαψε άδοξα τον επανελληνισμό της Ρωμιοσύνης.
Εάν η κατάσταση αυτή δεν τερματισθεί κοσμογονικά και μάλιστα πολύ σύντομα, ο Ελληνισμός όπως σχεδιάστηκε από την Νέα Τάξη Πραγμάτων θα εξαφανίσει μια για πάντα. Το νεοπαγές κράτος των Ελλήνων πρέπει να βρει την πορεία που χάραξε πριν 190 χρόνια. Στα 190 αυτά χρόνια κερδίσαμε αλλά και χάσαμε όχι μόνο ιστορικά Ελληνικά χώματα αλλά και συνειδήσεις ανθρώπων που κατοικούσαν και ζούσαν στους τόπους αυτούς επί αιώνες, μεταφέροντας ασβέστη μέσα τους την ελληνικότητα και την οποία κάποια στιγμή αναγκάστηκαν να στεγάσουν μέσα στις παράγκες της προσφυγιάς και της φτώχειας. Στην λογική μιας βλακώδους εθνοκάθαρσης, από την όποιαν ωφελήθηκε το προδοτικό εβραιο-χριστιανικό ιερατείο, διότι αυτή ήταν στην πραγματικότητα μια ηλίθια θρησκευτοκάθαρση, με την όποιαν υποχρεωθήκαν εκατομμύρια Έλληνες μη χριστιανοί στο θρήσκευμα, να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές εκτός της επικράτειας μας ή να χαθούν μια για πάντα από τον κορμό της Ελλάδος και να περιέλθουν υπό τον έλεγχο νεοπαγών εθνών όπως οι Τούρκοι, οι όποιοι μαζί με τους Ιουδαίους και Ιουδαιο-χριστιανούς δεν έκαψαν από την πρώτη στιγμή της εμφάνιση τους να επινοούν σχεδία και τεχνικές για τον αφελληνισμό των Ελλήνων.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ
ΕΘΝΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ, 82 ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ, 11.000 ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΠΙΓΟΝΩΝ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΚΟ-ΤΖΑΜΠΑΣΗΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΤΟΥΡΚΟΓΥΦΤΩΝ, ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ !!!
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Dimitris N. Adamopoulos
makrinitsa@hotmail.com
Βιβλιογραφία
1. Παπαρρηγοπουλος Κ. «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους»
Εκδ. Ελευθερουδάκη, Αθήνα
2. Χατζηθεοδωρου Γ. «Το φως που φωτίζει και η φωτιά των θέων»
Αναρτήθηκε από την Ιστοσελίδα Αρχαία Ιθώμη
την 04.01.2011
3. Χατζηθεοδωρου Γ. «Ο Μαύρος Αβραάμ των ΗΠΑ και τα Όρνια του»
4. Χατζηθεοδωρου Γ. «Ποιοι είμαστε, που είμαστε, που πάμε ;»
Βιβλίο υπό έκδοση.
Αναρτήθηκε από την Ιστοσελίδα Αρχαία Ιθώμη
5. Χατζηθεοδωρου Γ. «Η Άλωση της Κρήτης είναι σχεδιασμένη... και
βρίσκεται προ των θυρών μας»
Αναρτήθηκε από την Ιστοσελίδα Αρχαία Ιθώμη
την 18.12.2010.
6. Χατζηθεοδωρου Γ. «Μεταφυσική, ο Εκφυλισμός της Φιλοσοφίας»
Αναρτήθηκε από την Ιστοσελίδα Αρχαία Ιθώμη
την 22.02.2011
7. Ψαράς Ε. «Ο Αφελληνισμός των Ελλήνων»
Εκδόσεις Διον-Βιβλία Ψαράς, Θεσσαλονίκη 2001
8. Churchil W. «Ο ρόλος των Εβραίων στην Επανάσταση των Μπολσεβίκων»
Illustrated Sunday Herald, 08.02.1920
9. Ιστοσελίδα ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 30.03.2009
«Σύγκρουση Ελληνισμού & Σιωνισμού
10. Θεοφανιδης Σ. «100.000.000 Ελληνογενείς απλωμένοι σε όλη την Υφήλιο»
Δαυλός αρ. 206, Φεβρουάριος 1999, σ. 12927-12930
11. Λαμπρού Δ. «Η πολιορκημένη Ακρόπολη»
Δαυλός αρ. 234, Ιούνιος 2001, σ. 15008-15009
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου