Είναι η Χαμένη Ατλαντίδα μύθος;; Ή μήπως όχι?

Στις 20 Φεβρουαρίου του 2009, ο Bernie Bamford, ένας Βρετανός μηχανικός αεροναυπηγικής κάνοντας τυχαία περιήγηση στο Google earth, διέκρινε υποθαλάσσιους σχηματισμούς, που θύμιζαν οικοδομικά τετράγωνα, σε απόσταση περίπου 600 χιλιομέτρων Β.-ΒΔ της νήσου Λα Παλμα των Καναρίων νήσων ή 400 χιλιόμετρα Ν.-ΝΔ της νήσου Μαδέρας της Πορτογαλίας. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου, προκαλώντας την περιέργεια πολλών ερευνητών.

 

 

Όντως ψάχνοντας στο google earth στην παραπάνω τοποθεσία, μπορούμε να δούμε ότι όντως υποθαλάσσιοι σχηματισμοι που θυμίζουν ρυμοτομία πόλης, υπάρχουν .

Λόγω του μεγάλου θορύβου που δημιούργησε παγκοσμίως η ανακάλυψη του Bernie, η Google θέλησε να κατευνάσει τα πνεύματα, οδηγώντας την έρευνα προς την κατεύθυνση που βολεύει όσους συστηματικά αποκρύπτουν την αλήθεια: Προς τη συνομωσιολογία.

Εσπευσμένα λοιπόν ο εκπρόσωπος της Google ήρθε να «βάλει» τα πράγματα στην θέση τους, δηλώνοντας ότι αυτά που βλέπουν οι χρήστες του προγράμματος είναι αποτέλεσμα της σάρωσης του πυθμένα από τα σόναρ (ηχητικά ραντάρ) πλοίων που διασχίζουν τους ωκεανούς. Αυτές οι γραμμές σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Google δεν είναι τίποτα άλλο από την ανάγλυφη απεικόνιση της πορείας ενός πλοίου.

Φυσικά αυτή είναι μια ακόμη αστεία δικαιολογία, αφού δεν συζητάμε μόνο για μια ευθεία γραμμή, αλλά κυριολεκτικά για κάνναβο (grid), που θυμίζει έντονα ρυμοτομικό σχέδιο κάποιας γιγάντιας πόλης.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Η ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΧΑΘΗΚΕ ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΕΙ Η GOOGLE ΕΙΤΕ ΟΧΙ....

Το άρθρο αυτό όσοι μπορούν να το αναδημοσιεύσουν για να μάθει ο κόσμος ότι ο Πλάτωνας , ο γίγαντας του πνεύματος, ανεφέρονταν σε πραγματική περιοχή της γης, που βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες στήλες.

Η Ατλαντίδα φυσικά υπήρξε και ήταν εκεί που την αναφέρει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο. Η θέση της Ατλαντίδας ήταν ακριβώς στη Μεσο-ωκεάνια ράχη του Ατλαντικού,δηλαδή στο σημείο στο οποίο απομακρύνονται η Αφρικανική/Ευρασιατική με την αντίστοιχη πλάκα της Βόρειας/Νότιας Αμερικής. Ώς γνωστόν λόγω της απομάκρυνσης των πλακών μεταξύ τους, ο Ατλαντικός ωκεανός κάθε χρόνο μεγαλώνει 2 εκατοστά. Στο σημείο απομάκρυνσης των πλακών δημιουργείται από βορρά προς νότο η γνωστή μεσο-ωκεάνια ράχη του Ατλαντικού που ξεκινάει περίπου από τα ανοιχτά της Νορβηγίας και φτάνει μέχρι τη Νότιο Αφρική, κατά κάποιο τρόπο διχοτομώντας τον Ατλαντικό. Κατά μήκος λοιπόν της ράχης συμβαίνουν μεγάλοι υποθαλάσσιοι σεισμοί , ενώ στο σημείο που οι πλάκες απομακρύνονται εμφανίζεται νέα ξηρά η οποία κάποια στιγμή θα εξελιχθεί σε νησιά κ.ο.κ. Οι Αζόρες λοιπόν και οι Αντίλλες μπορεί να είναι υπολείμματα της Ατλαντίδας ( κορυφές βουνών που παρέμειναν ή και νέα νησιά που αναδύθηκαν). Σύμφωνα με την μαρτυρία του Πλάτωνα η οποία είναι ΙΣΤΟΡΙΚΗ και καταγεγραμμένη στον Τίμαιο και στον Κριτία, υπάρχουν εκατοντάδες παραδόσεις και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Σε όλους τους λαούς εκατέρωθεν του Ατλαντικού υπάρχει ο μύθος της Ατλαντίδας, που σημαίνει ότι στη μνήμη των αρχαίων ανθρώπων ήταν καταγεργραμμένη η ύπαρξη της ηπείρου και ότι ο μύθος –η προφορική δηλαδή ιστορία και παράδοση- χανόταν στα βάθη των αιώνων.

Φυσικά ο γίγαντας του πνεύματος, ο Πλάτωνας αναφέρει μερικά εκπληκτικά γεγονότα: Τον πόλεμο Αθηναίων-Ατλάντων στον οποίον επικράτησαν τελικά οι Αθηναίοι, αλλά δυστυχώς η γνώση αυτή είχε χαθεί. Ποιός ανέφερε αυτή την εκπληκτική ιστορία στον Πλάτωνα ;Ο Σόλων ένας από τους 7 σοφούς-όταν επισκέφτηκε την Αίγυπτο, -είδε σε πανάρχαιους παπύρους, που του έδειξαν οι ιερείς ,την ιστορία της πατρίδας του της Αθήνας και την παντοδυναμία της πριν από πολλούς αιώνες. Ο Πλάτωνας λοιπόν έσωσε την ιστορία της Ατλαντίδας και η ανθρωπότητα του οφείλει για άλλη μια φορά ευγνωμοσύνη. Η Ατλαντίδα δεν ήταν η Ουτοπία (ου-τόπος=ανύπαρκτος τόπος) που σκέφτηκε ο Πλάτωνας για να γράψει την Πολιτεία του. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανοησία που έχει γραφτεί ποτέ για τον Πλάτωνα!!
Φυσικά και οι Αζντέκοι στην παράδοσή τους θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους αυτών που ήρθαν από το νησί που βρισκόταν στη μέση του Ατλαντικού και χάθηκε. Θεός τους ήταν ο Κοτζακοάτλ, όπου η κατάληξη ήταν -ατλ (άτλαντας).

Η Ατλαντίδα λοιπόν εξαφανίστηκε από προσώπου γης όταν κυριολεκτικά «άνοιξε» η Μεσο-ωκεάνεια ράχη λόγω όχι φυσικά κάποιου εσωτερικού γεωλογικού παράγοντα, αλλά σαφέστατα λόγω κάποιου «εξωτερικού» παράγοντα.
Οι τεράστιοι υποβρύχιοι σεισμοί εντάσεως μέχρι 9 ρίχτερ ισοπέδωσαν την Ατλαντίδα, ενώ η βίαιη απομάκρυνση των λιθοσφαιρικών πλακών, απόλειξη των οποίων ήταν η ήπειρος , παρέσυρε την Ατλαντίδα σε βάθος 5.000-6.000 μέτρων. Εκεί βρίσκεται λοιπόν η Ατλαντίδα. Κοιμάται στο πάτο του Ατλαντικού Ωκεανού, φυσικά σκεπασμένη από άμμο, φύκια και κοράλλια. Κανένας δεν μπορεί πλέον να την βρει γιατί έχουν περάσει τουλάχιστον 12.000 χρόνια.!!!

 Τελικά τα παραμύθια που ακούμε τόσα χρόνια, περι του μύθου της Ατλαντίδας, ίσως να μην είναι μόνο μύθος. Ισως για λόγους ιστορικής σημασίας, να έχει γίνει συγκάληψη ..